Door WWZ lastiger om werknemers te ontslaan
Vereniging Arbeidsrecht Advocaten Nederland (VAAN) en de Vereniging voor Arbeidsrecht (VvA) publiceerden een evaluatieonderzoek over de Wet werk en zekerheid (WWZ).
De Wet Werk en Zekerheid pakt in de praktijk anders uit dan de wetgever bedoelde. De bedoeling is dat de wet het aantal flexcontracten terugdringt en een stimulans is voor het aanbieden van vaste contracten. De doelstelling van de WWZ dat het ontslag sneller, goedkoper en eerlijker wordt, lijkt niet gehaald te worden. Er komen niet meer vaste contracten. De Tweede Kamer maakt zich hierover zorgen.
Seizoensarbeiders
Naast het niet halen van de doelstelling zijn ook problemen met seizoenarbeiders. Zij verliezen hun baan in plaats van dat er een vast contract komt. In het verleden konden werkgevers seizoensarbeiders na 3 maanden weer in dienst nemen. Nu is dat 6 maanden. Dat vinden veel werkgevers en werknemers te lang. Werkgevers zoeken liever nieuwe mensen dan dat ze de seizoensarbeider een vast contract geven. Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid pakt dit signaal op en heeft een verkenner aangesteld om dit specifieke probleem te onderzoeken.
Zieke werknemers
En dan is er nog de kwestie met de zieke werknemers. In de nieuwe Wet werk en zekerheid (Wwz) is afgesproken dat werknemers bij ontslag na twee jaar ziekte ook recht hebben op een transitievergoeding. Voor veel werkgevers wordt een zieke werknemer erg duur. Werkgevers kiezen er in sommige gevallen voor om geen ontslag aan te vragen om zo de transitievergoeding te omzeilen. Zo ontstaat er een slapend dienstverband. De rechter keurde deze constructie goed, omdat een werkgever niet verplicht is een werkverband te verbreken. Minister Asscher is bereid de transitievergoeding voor werknemers na 2 jaar ziekte te schrappen als de werkgever zich aantoonbaar goed heeft ingespannen voor reïntegratie.
Jurisprudentie
Uit de eerste vijftig uitspraken van de rechter in het kader van de Wet werk en zekerheid blijkt dat het moeilijker is voor een werkgever een werknemer te ontslaan. Bijna 60% van de ontslagaanvragen wordt door de rechter toegewezen. Dat lag voor 1 juli 2015, de datum dat de transitievergoeding in werking trad, nog op zo’n 80%. Dat was niet het doel van de wet.
Op staande voet
Werkgevers gebruiken redelijk vaak ontslag op staande voet om van werknemers af te komen, maar in 65% van de gevallen gaat de rechter niet mee met de eis van de werkgever. Werkgevers denken hier wellicht wel iets te makkelijk over.
De discussie over de WWZ zal nog wel even aanhouden.